De Zilveren lepel Pasta – review

“De gast wacht op de pasta, de pasta niet op de gast.”

Italiaans eten is eerlijk en lekker in al zijn eenvoud. Dé kookbijbel op het gebied van Italiaans eten is De Zilveren Lepel. Dit boekwerk wordt al meer dan 60 jaar verkocht en wordt in Italiaanse families van generatie op generatie doorgegeven. In de Nederlandse vertaling van dit boek staan onvoorstelbaar veel authentiek Italiaanse recepten waar je je leven lang mee vooruit kunt. Als je van Italiaans eten houdt, zou dit boek absoluut in je kast moeten staan. Nieuw is het een prijzig boek, maar het is ook vaak tweedehands wel ergens op de kop te tikken voor een veel schappelijker prijsje. En heeft het een krasje of een butsje … wat maakt het uit. Kookboeken zijn gebruiksvoorwerpen en moeten dus ook gebruikssporen hebben.

In 2009 kwam er een Zilveren Lepel Pasta. Ik ben de gelukkige bezitter van een eerste druk van de in het Nederlands vertaalde uitgave. Hij is inmiddels al vaak herdrukt en een groot succes. Ook dit boek is tweedehands heel goed te verkrijgen. En mocht je binnenkort jarig zijn en je verlanglijstje nog niet compleet hebben: van dit boek ga je een heleboel plezier hebben. Het boek behandelt droge pasta (onderverdeeld in lange en korte pasta) en verse pasta (onderverdeeld in ongevulde en gevulde pasta). De receptuur is heel divers en voor het grootste deel zeer eenvoudig en snel te bereiden. De ingrediënten die nodig zijn, zijn in het algemeen ook zeer goed verkrijgbaar in de Nederlandse supermarkt. Niet alle soorten gedroogde pasta die in het boek staan liggen hier in de schappen, zoals capellini en sedani, maar deze kunnen vaak makkelijk vervangen worden door soorten die hier wel in de winkel liggen. Probeer ook eens zelf pasta te maken. De meeste kinderen vinden het heel leuk om hierbij te helpen. Als je de receptuur en de deegverhoudingen van dit boek aanhoudt, kan het bijna niet misgaan. En je proeft echt verschil!

Eén succesnummer uit dit boek wil ik graag met jullie delen. Ik heb het al vaak gemaakt en iedere keer zakken wij na het eten weer met een tevreden zucht in onze stoel. Comfortpasta to the max: de bucatinitimbaal!

Wat heb je nodig:

• 350 gram bucatini (of spaghetti)
• 2 x 25 gram boter, + iets extra om de ovenschaal in te vetten
• 1 fijngehakte ui
• 25 gram bloem
• 5 dl hete bouillon
• mestpuntje cayennepeper
• scheutje worcestersaus
• 200 gram ham, in blokjes gesneden
• 150 gram gruyère, geraspt
• zout
• peper

Voor het originele recept heb je bucatini nodig. Dit is een dikke, lange pastasoort die hol is van binnen. Kun je dit niet vinden, gebruik dan spaghetti. Kook de pasta volgens de aanwijzingen op de verpakking. Laat het uitlekken in een vergiet en zet het apart. Verhit de oven op 180 graden en vet een ovenschaal in met boter. Smelt 25 gram boter in een pannetje en fruit het gesnipperde uitje op laag vuur in 8 tot 10 minuten bruin. Roer er dan de bloem door en laat dit 2 minuten garen terwijl je roert. Roer er dan beetje bij beetje de bouillon door en voeg vervolgens zout, peper, cayennepeper (voorzichtig hotalert!) en worcestersaus toe. Als alles goed is gemengd vermeng je de saus goed met de pasta en vervolgens roer je de ham en de kaas erdoor. Doe het mengsel nu over in de ovenschaal en verdeel de tweede 25 gram boter er in klontjes over. De schaal gaat nu 20 minuten de oven in. Deze pasta is het lekkerst als hij meteen gegeten wordt. Ik geef er meestal een frisse groene salade bij.