Geroosterde pompoen
Afgelopen zaterdag nam ik van de markt twee flespompoentjes mee. De flespompoen is een muskaatpompoen (die in vele vormen voorkomt) en is het gezellige dikkertje – maar wel mét wespentaille! – uit de komkommerfamilie. Het vruchtvlees is geel/oranje en is zacht en zoetig. Ik was van plan om er soep van te maken, maar ik had eigenlijk helemaal geen zin in soep.
We misten één eter aan de avonddis, dus in plaats van twee heb ik maar één pompoen gebruikt. Helaas was ik vergeten de hoeveelheid kruim te halveren, dus het pompoentje zat ruim in zijn korstje. Erg lekker, maar niet nodig natuurlijk.
Geroosterde pompoen; wat heb je nodig?
- 2 flespompoenen (met andere pompoenen gaat het trouwens ook prima)
- ongeveer 5 eetlepels olijfolie
- zo’n 2 eetlepels Italiaanse kruiden
- 100 gram Parmezaanse kaas (fijn geraspt)
- de geraspte schil van 1 citroen
- 100 gram Panko (Japanse paneermeel)
Geroosterde pompoen; hoe maak je het?
Verwarm de oven voor op 180 graden. Was de pompoen goed, droog hem af en snijd hem vervolgens in de lengte doormidden. Leg de platte kant op je snijplank en snijd plakken van ongeveer 1 cm breed. De schil kun je gewoon laten zitten, die geeft een lekkere bite aan de groente. Verwijder de draderige kern en de pitten en leg de plakken op een bakplaat die bekleed is met bakpapier. Voor twee pompoenen heb je waarschijnlijk twee bakplaten nodig. Bestrijk ze dan met wat olijfolie. Die gaat het makkelijkst met een bakkwast. Daarna strooi je er een halve eetlepel van de Italiaanse kruiden over. Dit zet je ongeveer een kwartier in de oven. Intussen maak je de kruim. Meng daarvoor de panko* met de citroenzestes (geraspte schil van 1 citroen), de rest van de Italiaanse kruiden, de Parmezaanse kaas en ongeveer 5/6 eetlepels olijfolie. Haal na een kwartier de bakplaat uit de oven en verdeel het pankomengsel over de pompoenstukjes. Op mijn foto is het, zoals ik eerder schreef, wat overdreven veel. Zet nu de plaat weer terug in de oven en laat het nog zeker 15 minuten staan. Het pankomengsel moet lekker knapperig zijn. Hoe knapperig en goudbruin je het wilt hebben ligt aan je eigen smaak. Houd je van een goed kleurtje laat hem dan vooral nog wat langer staan.
Ik heb er geroosterde aardappelen en een lamschipolata bij gemaakt. Hier vind je hoe je die heerlijke bistro aardappelen maakt.
* Panko is Japanse paneermeel dat wordt gebruikt om Oosterse gebakken en gefrituurde dingen een knapperige korstje te geven. Het is wat grover en dus krokanter en luchtiger van structuur dan de paneermeel die we in de westerse keuken veel gebruiken. Panko was altijd alleen maar bij de toko te vinden, maar tegenwoordig heeft Albert Heijn (en veel andere supermarkten vast ook) het ook gewoon in de schappen staan. Je vindt het bij de sushispullen van het merk Saitaku. Mocht je het niet kunnen vinden, dan kan je natuurlijk ook gewone paneermeel gebruiken.
5 Opmerkingen
Ziet er lekker uit en de kleuren combineren mooi. Ook een leuk recept, maar ik vind pompoen helemaal niet lekker. Ik at het voor de eerste keer, alweer jaren geleden, in Australië. Als soep, maar ook als bijgerecht bij de Australian roast. Het kon met niet bekoren en nu nog niet. Ik durfde het gewoon niet te zeggen en iedere keer als ik er weer ben…………jawel Australian roast en soep……..met pompoen. en dan vaak zo een die jij gebruikt, die daar als butternut te koop wordt aangeboden. Ik eet het wel op hoor. Maar echt lekker…….mwah……..Maar het ziet er mooi uit en wie weet, waag ik me er nog eens aan, maar dan met de panko!
Smaken verschillen gelukkig. Je zou het ook met bijvoorbeeld paprika of zoete aardappelen kunnen proberen.
Dat is inderdaad een goed idee! 🙂
Nou tussen mijn vorige reactie en nu zit de pompoensoep van mijn zoon! En………ik vond die dus heel erg lekker. Afgelopen zondags pompoensoep gemaakt; goed gelukt. Aankomend weekend dus jouw recept maken, aangezien er meer dan voldoende pompoenen te koop zijn!
Oh ja, ik heb de pompoen wel gehalveerd, maar dat was ook alles. In stukken snijden lukte me niet. Toen heb ik de twee helften maar zachtjes gestoofd. Die bleven heel en ik kon het binnenste er dus zo uit halen. De pitten heb ik gewassen en bewaard. Een dag later heb ik ze, voor het bakken, over mijn zelfgebakken, kh-arme, crackers gestrooid. Zag er bijzonder mooi uit en het was ook nog eens smakelijk!