Taglierini is zo’n pasta die je hier niet zomaar bij de Albert Heijn in je mandje kunt mikken. Het is een smallere soort tagliatelle, dus heb je geen zin om zelf verse pasta te maken, neem dan tagliatelle. Tagliatelle in gedroogde vorm is heerlijk, maar probeer ook eens de verse pasta die je kant en klaar kunt kopen. De kooktijd van verse pasta is korter en de smaak is wat voller en puurder. Best leuk om het verschil eens uit te testen.
Taglierini komt oorspronkelijk uit Noord-Italië en ze zijn ongeveer 3 mm breed. Italiaanse nonna’s maken deze pasta traditioneel met een luxe eierdeeg. Het deeg wordt dun uitgerold en met een scherp mesje in reepjes gesneden. Ze zijn lekker met een verfijnde, romige saus, maar ze zijn ook bij vis en schelp- en schaaldieren erg lekker. Je kunt ze ook in een geurige bouillon gebruiken, als een soort vermicelli.
Over met welke soort bloem je het beste je pastadeeg kunt maken is veel onenigheid. Je kunt in principe gewone (fijne) bloem gebruiken. Het voordeel hiervan is de prijs (het is namelijk goedkoper) maar het nadeel hiervan is dat het minder gluten bevat en gluten zijn nodig om je pastadeeg elastisch te maken. Als je je pasta gaat uitrollen is de kans groter dat het breekt en scheurt. Daarnaast kun je kiezen voor meel van Durum tarwe of Typo 00 (doppio zero) meel. Durum is een harde tarwe en de meel die hiervan gemaakt wordt geeft je pasta een wat grovere structuur, lekker voor wat grovere pastasoorten. Het is alleen niet in elke supermarkt te krijgen, dus je zult even op zoek moeten in een (Italiaanse) speciaalzaak. Typo 00 meel wordt gemaakt van een zachtere tarwe, is veel fijner en geeft een elastischer deeg. Het is in de meeste supermarkten – voor zover ik weet – wel te krijgen. Het is zeer geschikt voor wat verfijndere soort pasta. Ik gebruik meestal 00 meel, maar er zijn mensen die beweren dat je pasta er ‘snotterig’ van wordt. Ik weet niet hoe ze het dan koken, maar mijn pasta is bepaald niet snotterig. Probeer vooral zelf uit wat je het lekkerst vindt.
Als je zelf verse pasta gaat maken heb je hiervoor nodig (4 personen):
- 300 gram bloem (ik gebruik 00 meel) + iets extra voor het bestuiven van je werkblad
- 3 eieren
- zout
Zeef de bloem met het zout boven je aanrecht. Maak er een bultje van en maak een kuiltje in het midden. Klop de eieren los en doe ze in het kuiltje. Werk er nu met je vingertoppen beetje voor beetje de bloem door en kneed het in ongeveer 10 minuten naar een samenhangend deeg. Doe er wat bloem bij als je deegje te slap is en doe er wat water bij als je deegje te droog wordt. Dit laatste kun je het beste doen door je handen één of meer keer nat te maken. Dus gooi er niet ineens een plens door. Rol er een bal van en laat het een kwartier tot twintig minuten rusten. Rol het daarna dun uit op een werkblad dat licht bestoven is met bloem, of haal het door je pastamachine als je die hebt. Het voordeel van een pastamachine is dat je je deeg heel mooi dun kunt uitrollen. Als je er lol in krijgt is het misschien leuk om een pastamachine op je verlanglijstje te zetten voor je volgende verjaardag. Ze zijn niet eens zo heel duur meer. Mijn pastamachine heeft ook een sliertjessnijder’ dus die heb ik gebruikt om de taglierini te snijden. Met een scherp mesje gaat het ook, maar dan duurt het ietsje langer. Snijd reepjes van 3 mm breed. Tijdens het uitrollen kun je ook heel leuk de elasticiteit van het deeg zien. Als je het uitrolt en je haalt de deegroller er weer af, dan veert het weer een heel eind terug.
Hang de sliertjes tot gebruik over een droogrekje. Je kunt hier van alles voor gebruiken (een bezemsteel tussen twee stoelen, je wasrek, de trapleuning), maar zorg wel dat het schoon is of leg er een theedoek tussen. Je kunt ze ook op het aanrecht op een met bloem bestoven theedoek leggen.
Voor de saus heb je nodig:
- 50 gram boter
- 150 gram gerookte ontbijtspek of pancetta, in reepjes gesneden
- 300 gram kipdijfilet, in blokjes gesneden
- 200 gram gemengde paddenstoelen
- 2 eetlepels slagroom
- 1 eetlepel verse, fijngehakte peterselie
- zout & peper
Laat de boter smelten in een koekenpan en bak de spekreepjes hierin in 4/5 minuten lichtbruin. Voeg daarna de kip toe en laat dit ook lekker bruin worden. Snij intussen de paddenstoelen in reepjes en voeg die toe. Doe er dan wat versgemalen zwarte peper bij. Bak dit een minuutje of 10. Zet intussen een grote pan flink gezouten water op het vuur en breng aan de kook. Verse pasta hoeft maar 3 tot 4 minuten te koken, maar doe dit altijd wel in water dat zo zout is als de zee. Dit geeft echt extra smaak aan je pasta. Kook je pasta gaar, doe het in een vergiet en laat uitlekken. Doe nu de slagroom bij het vlees/paddenstoelenmengsel, roer goed door en voeg de pasta toe. Meng het goed door elkaar.
Je kunt het serveren in een mooie (voorverwarmde) pastaschaal, maar omdat er toch meteen van gegeten wordt, zet ik meestal gewoon de pan op tafel. Doe er een frisse groene salade bij als tegenhanger voor de vettige pastasaus.
3 Opmerkingen
Weer een recept naar mijn zin; lekkere ingrediënten. Zelf pasta maken zal ik maar niet gaan doen; ik zie het drama in de keuken zich al voor mijn ogen voltrekken. Pasta eter ben ik ook!!! Heerlijk vind ik het. Maar…………..ik ben iemand die niet te veel koolhydraten mag en kan eten (diabetes maar ik heb het goed in de hand). Dat geeft beperkingen, maar er zijn wel pasta’s die geen of nauwelijks koolhydraten bevatten. Ze smaken naar niets of nog minder, maar ja, het is niet anders. Maar ik denk dat ik met deze toevoegingen al een smakelijk gerecht kan bereiden! Dus dit recept ook op mijn ‘to-cooklist.’
Fijn dat de recepten in de smaak vallen! Heb je wel eens pasta gemaakt van courgette? Je hebt tegenwoordig van die sliertjessnijders waar het heel makkelijk mee gaat, maar met een mes gaat het ook. Als je die sliertjes heel even meegaart met de saus zijn ze zo gaar. Een hele lekkere (en gezonde) vervanging voor pasta vind ik.
Ja, ik weet dat zoiets kan. Ik zal me er t.z.t. eens aan wagen. Trouwend, courgette vind ik ook lekker hoor! 🙂