Een zacht gekookt eitje bij het ontbijt, je kunt mij ervoor wakker maken! Het ultieme zacht gekookte eitje krijg je – wat mij betreft – als je het ei pocheert. Ik weet niet of je het wel eens hebt geprobeerd op de traditionele manier, maar dat is nog knap lastig. Je moet een draaikolk maken in kokend water met azijn en vervolgens je eitje er zo in breken dat het eiwit om het geel wordt ‘geslingerd’ en het geel wordt afgesloten. Als je hem dan op je broodje legt en je snijdt hem open, dan moet het geel er nog mooi uitlopen terwijl het wit gaar is. Zelden wordt dat echt oogstrelend bij mij. Vaak sluit het eiwit niet goed om het geel of gaat de dooier al stuk voordat hij goed en wel in de draaikolk rondtolt.
Geen nood, ik ga je laten zien hoe je een (bijna) 100% successcore kunt krijgen op je gepocheerde eitje. Dé manier om je gezinsleden met open mond van bewondering naar je op te laten kijken terwijl jij doet alsof het de normaalste zaak van de wereld is.
Wat het je nodig:
- zoveel eieren als je personen hebt
- huishoudfolie (of desnoods plastic boterhamzakjes)
- een klein (er moet minimaal een ei inpassen) bakje
- beetje neutrale olie (bijvoorbeeld zonnebloemolie)
- eventueel een bakkwast
- pannetje met kokend water
Neem het bakje en bekleed het met een ruime hoeveelheid huishoudfolie (foto 1). Een plastic boterhamzakje kan ook, maar ik laat je later zien waarom dit wél werkt, maar geen mooi resultaat geeft. Vervolgens druppel je een beetje van de zonnebloemolie in het bakje en verdeel je met het kwastje (of met je vingers) de olie goed over het plastic (foto 2). Breek nu een ei in het bakje. Dit is eigenlijk het enige dat mis kan gaan, want heel soms breekt de dooier en dat is niet de bedoeling (foto 3). Pak nu de punten van het plasticfolie bij elkaar en draai een buideltje van het folie. Probeer zo weinig mogelijk lucht in het buideltje te krijgen en leg er een knoop in (foto 4). Als het water kookt, draai je het vuur wat zachter, het water moet heel zachtjes koken of tegen de kook aan zijn (foto 5), zodat je buideltjes niet wilt gaan ronddansen in de pan. Laat de buideltjes nu voorzichtig in het water zakken (foto 6) en prepare to be amazed. Dit eitje heb ik vijf minuten gekookt en dan is het geel nog vloeibaar en het wit op sommige plekjes ook. Ik vind dat lekker, maar wil je het wat steviger, laat ze dan vijfeneenhalve minuut of zes minuten ‘zwemmen’. Het eitje op foto 11 is bijna zes minuten gekookt en je ziet het verschil. Haal het buideltje uit het water en maak het folie los (foto 7). Als het ei aan je plasticfolie plakt heb je te weinig olie gebruikt. Leg het ei op een broodje, of op iets anders waar je het bij wilt eten (foto 8) en snijd hem vervolgens voorzichtig open (foto 9). Het eigeel loopt er nu mooi uit. Bestrooi met een beetje zout en zucht even trots en tevreden voordat je aanvalt. Op foto 10 en foto 11 zie je dat een ei pocheren in een plasticzakje (ik heb gewoon een broodzakje gebruikt) ook werkt, maar dat de vorm van het ei veel minder mooi is. Het eiwit loop namelijk in de puntjes van het zakje en dus krijg je geen mooi rond ei. Op foto 12 zie je het verschil tussen beide eieren. En tsja … het oog wil ook wat!
 Foto 1 |  Foto 2 |
 Foto 3 |  Foto 4 |
 Foto 5 |  Foto 6 |
 Foto 7 |  Foto 8 |
 Foto 9 |  Foto 10 |
 Foto 11 |  Foto 12 |
