Onlangs liep ik wat rond te struinen in de Albert Heijn XL hier in Assen. Ik doe dit wel vaker, op zoek naar iets nieuws, iets wat me nog niet eerder was opgevallen, of iets dat al wel heel lang bestaat maar wat ik gewoon nog nooit heb geprobeerd. Op de groente- en fruitafdeling zag ik cactusvijgen liggen. Ik had ze wel vaker gezien, maar ik had ze nog nooit gegeten. Een mooi product om eens onder de loep te nemen!
Wat is een cactusvijg
De cactusvijg wordt ook wel woestijnvijg genoemd en groeit als vrucht aan de opuntia ficus-indica cactus en aanverwante soorten. Deze cactussoort kan wel vijf meter hoog worden en kenmerkt zich door de vele vertakkingen aan één plant. De plant maakt schijven die wel vijftig centimeter lang en twintig centimeter breed kunnen worden. Op deze schijven groeit de vrucht, de cactusvijg. De cactusvijg is ovaal of eivormig en wordt zo'n vijf tot tien centimeter lang en zo'n zes centimeter breed. De kleur van de vrucht varieert van groen/geel tot oranje/rood. De schil van de vijg is vrij dun en zit vol met weerhaakjes die - als je niet oppast - fijn in je vingers blijven zitten en flink kunnen irriteren. De vruchten worden naar Nederland voornamelijk ingevoerd vanuit het Middellandse Zeegebied.
De vrucht
In verband met de microscopisch kleine weerhaakjes die op de schil van de vrucht zitten, kun je hem beter niet teveel aanraken. Prik er een vork in en snijd hem dan doormidden. Het vruchtvlees is heloranje en het sap heeft de kleur van ouderwetse raaklimonade. Bijna een beetje een chemisch kleurtje, maar dan gegeven door moeder natuur. Je kunt het sap waarschijnlijk ook prima als natuurlijke kleurstof gebruiken. De vrucht bevat heel veel pitten die soms ook behoorlijk groot zijn. Je kunt ze gewoon mee opeten, maar qua smaak voegen ze weinig toe. Het heeft een beetje de structuur van een passievrucht.
Als je de vrucht in de lengte doorsnijdt, kunt je hem uitlepelen net zoals je bij een kiwi doet. Blijf wel letten op de weerhaakjes, want die zijn echt niet prettig in je handen (ja, been there, done that).
De smaak
De smaak van het vruchtvlees doet mij erg denken aan watermeloen en heeft niets van de rijke, volle zoetigheid die je verwacht bij het woord vijg. Het is lichtzoet en eet lekker weg. Niet alleen de smaak, maar ook het gevoel in je mond lijkt erg op de structuur van meloen. Vlezig en veel vocht. De pitten vind ik niet zo heel geslaagd. Het voegt niets toe aan de smaak en het zijn er wel heel erg veel. Die moet je dus eigenlijk gewoon heel mee doorslikken.
Conclusie:
De cactusvijg is een bijzonder vruchtje dat je absoluut eens een keer zou moeten proeven. Ik geloof niet dat ik een vaste afnemer van de vrucht ga worden, want het eten is mij wat teveel gedoe door de weerhaakjes die ik liever niet nog een keer met een pincet uit mijn handen wil hoeven pulken. De smaak is erg lekker en doet denken aan watermeloen. Minder vind ik dat er zoveel pitten in zitten. De kleur van de vrucht en het vruchtvlees is fantastisch.
Heb jij wel eens een cactusvijg gegeten? En wat vond je ervan?
Product: Cactusvijgen
Afkomstig uit: Middellandse Zeegebied
Te koop bij: Albert Heijn
Prijs: €1,99 voor 500 gram
Volgende week in 'In the Spotlight'
Volgende week heb ik iets bijzonders voor jullie! Ik neem de online kookcursus van de Kookuniversiteit onder de loep. Ik vertel jullie over de cursus, de mensen achter de cursus en wat ik er zelf van vind. En wat ik alvast kan verklappen: aan dit artikel zit een hele leuke WINACTIE vast!
Dit artikel kan affiliate links bevatten. Voor meer informatie hierover zie de disclaimer.